ΜΟΛΙΩΤΙΚΑ

Κιότεψα,  Γιαραμπή!....

Παθέτο και μαθέτο, φιλάρες  περί την σήμερον . …Για την αύριον;… Έχει ο Γιαραμπής..

Πασάρει χειραγωγίες «άνευ δασκάλου» που σου αναπλάθουν τα «γνωμικά» τα ημέτερα  και σε οδεύουν στην κατά την σοφίαν μεριά… Τσουλάει ο χρόνος και φουλάρει η γκλάβα… Και συ στο ραχάτι επί του μονίμου κι εκ συνήθας κι άνευ εφημέριας απολαύοντας το σέβας του τακιμιού, χλαπατσάρεις ως εκ γενέσεως «ξύπνιον» το τριχωτό, ξόρκι στο ζηλεύον όμμα!...  

                Και κάπου στο ξέμπαρκο, σε βαρεμένες ιστορίες, αναμασάς τα έτη,  αραδιάζεις τα διαβατάρικα, μεταλλαγμένα σε ονείρατα και… μούγκατα!... Μπερμπάντης σοφός και «δάσκαλος» άνευ χαρτοφυλακίου!.. Αυτοσαρκαζουσα η σχέση του πάλαι και της σήμερον ημέρας…

Κοζάρεις στο γυαλί τη «σοφή» μουτσούνα και τη σιχτιρίζεις….

Μπανίζεις το χάρτινο «Ενθύμιον Στρατού»…Και θολώνει το όμμα..

Χίλιες μύριες «καλλιτεχνικαί»   και στιγμιαίαι απόντος, φωτογράφου!... Δω, σε  γουστάρω ρε δάσκαλε,  ομού με τη… σοφία!...  Αράδια.. Ψαχούλα… Συγκέντρω τα διπλώματα….  Και βρες το λάθος… Το μοιραίο του κάποτε, που την σήμερον φουσκοθόλωσε  τα τσακίρικα και μαστούρωσε το ξέμπαρκο!

…………………………………….

Βρε σούργελα…. Βρες ποιος σας παραμύθιασε και σεις το χάψατε;…

Βρε τζιτζιφιόγκοι του.. Φραπέ και κουτσομπόλες της Πλατείας… Ν’ αραδιάσω ρε σεις στον καθί, ατυψί, τα ενδοψυχοπλακωτικά μου;… Τα μοιραία της διπλωματικής μου διατριβής;…

Τι;… Το μοστράρω αθελώς;… Ε, και;… Τιμή μου και καμάρι μου και δε σας πέφτει λόγος!...

Κουτσουκέλες και παρεμφερή… Αλάργα απ’  το τομάρι μου!... Μόνο στον «Έναν» δίνω λόγο!...

Ήμαρτον δικέ μου Γιαραμπή… Ήμαρτον!...  Ο φτερωτός του συναφιού σου μου την έπεσε… Με μπουρδούκλωσε!...  Αποτυχούσα δισεπιλογή και το κριτήριον  η.. καρδία!..

 «Όμμα – καρδία – τιμωρία» όπως στο πολιτικάντικο αφιόνισμα: «Ψωμί – Παιδεία – Ελευθερία».

Όχι… Όχι…. Μεγάλε μου.  Τον επιούσιον με τα .. «συναναστραφώμενά του», μου τα απλοχέριασες!… Από παιδεία;… Δάσκαλος!... Και από «Ελευθερία»;… καλά, πολύ καλά ως ότου με «μάτιασε» ο φτερωτός!....

Έκτοτε όμως;… Τι τα θες; … Τι τα γυρεύεις!... Άλλο το πρέπειν,  άλλο το απαγορεύειν και άλλο το…. Ζηλεύειν!...

Δούλος του φτερωτού και η… αμάρτα;… Σύννεφο!..

Επιλογή αθέλητη ένεκα τα βέλη  εκ των ομμάτων  και την παραπέρα αρρυθμία των καρδιακών χτύπων!...

Κιότεψα , απόψε,  Γιαραμπή μου….  Κιότεψα!....

……………………………………………

Έτη και έτη στο κουρμπέτι!... Φλάμπουρο υπόδειγμα της γύρας!... Φονιάς καρδίων στην εμφάνα και κλάμα αι… κυρίαι της απαξίωσης!..

Στη ζούλα και άπαξ οι έρωτες, αλάργα των σαλιαρισμάτων!..  Μακράν εμού ξομολογήματα και περικοκλάδαι!.. Η καρδία άνευ σκιρτημάτων ως μη υπάρχουσα,  έθετε πάραυτα στον περίγελο τον πάντα… βαρεμένο!..

Και τα έτη διάβαιναν… Και η μπογιά ξεθώριαζε… Και τα μαντάτα, ένεκα της θόλας, περιδιάβαιναν άνευ παραλήπτη. Άτιμο βιοτικό κιτάπι!..  Μανιάτικο το χούι σου και την μπουμπούνηξες τη μπούφλα… Έτσι, από άχτι… Πενάλτι στο.. 90΄… Χωρίς χρονικό ρετάλι!... Αμάρτα θυλικό για τραύμα στη ρυθμοκχτυπούσα με αχ-βαχτίσματα προς επόλωση..

Αερικό, σκουντούφλιασμα εν αιθρία!....

Και το μέλλον άδηλον!...

Κιότεψα , απόψε,  Γιαραμπή μου….  Κιότεψα!....

ΚΑΛΟ  ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ

"ΑΣΤΡΟΝΑΥΠΑΚΤΟΣ"